سفر به کول خرسون ‌ دره ارواح

1403/12/13

سفرنامه کول خرسون؛ ماجراجویی در دره‌ای که زمان در آن گم شده است


همیشه دوست داشتم جاهای عجیب‌وغریب را کشف کنم، آن‌هایی که کمتر کسی سراغشان می‌رود و هنوز ردپای انسان در آن‌ها محو نشده است. یکی از این جاها، کول خرسون بود؛ دره‌ای شگفت‌انگیز در دل خوزستان که نامش کمتر به گوش مسافران خورده اما هرکسی که پا به آنجا گذاشته، دیگر همان آدم قبلی نبوده!

تصمیم سفر را که گرفتیم، چمدان‌های سنگین را کنار گذاشتیم و با کوله‌ای سبک راه افتادیم. مسیر رسیدن به کول خرسون خودش ماجرایی بود؛ از جاده‌های داغ و پر از نخل‌های سربه‌فلک‌کشیده گرفته تا روستاهایی که آدم را به روزهای کودکی‌اش می‌برد. ولی اصل ماجرا از وقتی شروع شد که پایمان را داخل دره گذاشتیم.

ورود به دنیای ناشناخته‌ها

کول خرسون مثل ورودی یک تونل جادویی بود. دیوارهای بلند، پیچ‌وخم‌های عجیب، نور خورشیدی که از لابه‌لای صخره‌ها به زمین می‌تابید و جریان آبی که در دل دره راهش را پیدا کرده بود. هر قدمی که برمی‌داشتیم، انگار داشتیم وارد بعد جدیدی از طبیعت می‌شدیم.

هوا اینجا فرق داشت، خنک‌تر و مرطوب‌تر از آنچه از خوزستان انتظار داشتم. کف دره پر از سنگریزه‌های نرم و گل‌های خودرو بود و صدای آب که از میان صخره‌ها می‌گذشت، یک موسیقی بی‌نظیر برای این سفر بود.

مسیرهای پر رمز و راز

هرچه جلوتر رفتیم، دره باریک‌تر شد و حس ماجراجویی‌مان بیشتر. بعضی جاها باید از میان صخره‌ها عبور می‌کردیم، جاهایی آن‌قدر باریک بود که فقط یک نفر می‌توانست از آن رد شود. دیوارهای صخره‌ای اطرافمان بلند و خشن بودند، اما همان زبری‌شان زیبایی خاصی به مسیر می‌داد.

یک لحظه ایستادم، به بالا نگاه کردم و حیرت‌زده شدم؛ نور خورشید از میان شکاف‌های صخره‌ها رد می‌شد و یک هاله‌ی طلایی در هوا ایجاد می‌کرد. انگار در فیلم‌های ماجراجویی بودم، فقط این بار خودم قهرمان داستان بودم!

نقطه‌ی اوج سفر

بعد از چند ساعت پیاده‌روی و عبور از مسیرهای پرپیچ‌وخم، به جایی رسیدیم که دره کمی بازتر می‌شد. صخره‌ها مثل یک سالن نمایش بزرگ اطرافمان را گرفته بودند و آب زلالی که از دل دره رد می‌شد، حس زندگی را در این جای دورافتاده زنده نگه داشته بود.

روی یکی از سنگ‌های بزرگ نشستم، کفش‌هایم را درآوردم و پاهایم را در آب فرو بردم. خنکی آب، خستگی را از تنم بیرون کشید و همان لحظه فهمیدم که چرا بعضی از جاهای دنیا را باید با چشم خودت ببینی، نه از پشت عکس‌ها و فیلم‌ها.

کول خرسون برای من فقط یک سفر نبود، یک تجربه‌ی عمیق بود. جایی که می‌توانی خودت را گم کنی و در عین حال، بیشتر از همیشه خودت را پیدا کنی. اگر عاشق طبیعت بکر و ماجراجویی هستی، یک روزی حتماً باید چمدانت را ببندی و راهی این دره‌ی شگفت‌انگیز شوی. قول می‌دهم که پشیمان نخواهی شد!

 

تور های دره کول خرسون رو میتونی در آرمه سیر آریا رزرو کنی.





1403/12/13

بحث و تبادل نظر
نظرات تعداد کاراکترهای باقی مانده: 300
رد کردن